Eonia

Αποτελούσαν πάντα τη μέγιστη ερωτική έκφραση. Ερωτικά, αμφιλεγόμενα, αισθησιακά ή… ακριβοπληρωμένα, αυτά είναι τα διασημότερα φιλιά που έμειναν στην Ιστορία:

“The Kissing Sailor” του Alfred Eisenstaed

Κι όμως, το πιο διάσημο φιλί του 20ού αιώνα τραβήχτηκε στις 14 Αυγούστου 1945!

Κατά μία άποψη, είναι η οπτική επισφράγιση του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου – ένα φιλί που συμβόλιζε την ανακούφιση του Έθνους, αλλά και ολόκληρου του κόσμου. Μόλις λίγα λεπτά νωρίτερα, είχε διαδοθεί στη Νέα Υόρκη η είδηση ότι η Ιαπωνία είχε παραδοθεί. Ο πόλεμος είχε φτάσει επιτέλους στο τέλος του. Στις 14 Αυγούστου 1945, η Νέα Υόρκη είχε γίνει ένα τεράστιο πάρτι. Οι πλατείες έσφυζαν από κόσμο – οι Αμερικανοί ζητωκραύγαζαν για τη λήξη του πολέμου – και κάπου εκεί στην πλατεία Times, ένας ναύτης και μια υποτιθέμενη νοσοκόμα κατέληξαν να φιλιούνται από το πουθενά. Κανείς απ’ τους δυο τους δε γνώριζε ότι το φιλί είχε αποτυπωθεί στο φιλμ του Alfred Eisenstaed, ότι η φωτογραφία επρόκειτο να δημοσιευτεί στο περιοδικό Life κι ότι για πολλές δεκαετίες αργότερα αμέτρητοι άντρες και γυναίκες θα ισχυρίζονταν ότι ήταν τα πρόσωπα στη φωτογραφία. Aυτή είναι η απίστευτη ιστορία πίσω από μία από τις πιο ρομαντικές ασπρόμαυρες φωτογραφίες του 20ου αιώνα!

Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή: τον Αύγουστο του ’45, ο George Mendonsa ήταν 22 χρονών. Είχε καταταγεί στο Πολεμικό Ναυτικό μετά την επίθεση στο Pearl Harbour. “Εκείνη την εποχή κάθε παιδί ήθελε να εκδικηθεί τους Ιάπωνες”. Ο George μόλις είχε επιστρέψει από τις Φιλιππίνες. Ούτε που ήθελε να μιλήσει για όσα είχε δει ή για όσα είχαν γίνει εκεί. Τους είχαν στείλει πίσω στην Αμερική για λίγο καιρό, μέχρι ο Στόλος να ενδυναμωθεί ξανά. Εκείνη τη μέρα, είχε πάει σινεμά με τη Rita. “Ήταν όμορφη. Νομίζω ότι την ερωτεύτηκα από την πρώτη στιγμή που την είδα,” είπε σε συνέντευξή του αρκετά χρόνια μετά. Δεν είδαν ποτέ το τέλος της ταινίας. Ο κόσμος χτυπούσε απ’ έξω τις πόρτες. Άναψαν τα φώτα στην αίθουσα και διέκοψαν την ταινία. Ο πόλεμος είχε τελειώσει. Οι Ιάπωνες είχαν παραδοθεί.

O George και η Rita ξεχύθηκαν στους δρόμους. Σε κάθε γωνιά, οι μπάρμαν κερνούσαν τον κόσμο ποτά. “Είχα πιει πολλά” δήλωσε χαρακτηριστικά. Τότε πήγαν στην πλατεία Times. Στην 7η Λεωφόρο (γωνία με τη 44η Οδό,) ο George είδε μια γυναίκα με στολή νοσοκόμας.

Θυμήθηκε τη φρικαλεότητα του πολέμου. Θυμήθηκε τους Γιαπωνέζους να βομβαρδίζουν τον στόλο τους λίγους μήνες νωρίτερα (το Μάιο του ’45) σκοτώνοντας συνολικά 346 ναυτικούς. Θυμήθηκες όλες εκείνες τις νοσοκόμες να κάνουν τα αδύνατα δυνατά για να σώσουν όσους περισσότερους μπορούσαν. Έτσι, εκείνο το γιορτινό απόγευμα του Αυγούστου στην πλατεία Times, άφησε για λίγο τη γυναίκα της ζωής του και, χωρίς να το σκεφτεί ιδιαίτερα, άρπαξε τη νοσοκόμα και τη φίλησε παθιασμένα. Τα υπόλοιπα είναι.. Ιστορία!

Στην πραγματικότητα, η 21χρονη τότε Greta Zimmer Friedman, Αυστριακή πρόσφυγας στην Αμερική, επιζήσασα του Ολοκαυτώματος, δεν ήταν καν νοσοκόμα: ήταν βοηθός οδοντίατρου από το Queens, η οποία, έχοντας ακούσει τις φήμες για το τέλος του πολέμου, έφυγε από το οδοντιατρείο στη λεωφόρο Lexigton και περπατούσε αμέριμνη στην πλατεία. Δε ξέρει πόσα λεπτά βρισκόταν εκεί, όταν κάποιος πολύ δυνατός την άρπαξε και τη φίλησε. O George ήταν τόσο μεθυσμένος, που δεν το θυμόταν καν το φιλί. Εκείνη είχε πει ότι δε θα το ξεχνούσε ποτέ.

Το περιοδικό Life δημοσίευε κατά καιρούς καιρούς τη φωτογραφία του Eisenstaedt, αλλά δεν ήταν μέχρι 35 χρόνια αργότερα που το θέμα ξαναπήρε φωτιά, όταν το περιοδικό – στην προσπάθειά του να βρει τα εικονιζόμενα πρόσωπα – (εσφαλμένα) δήλωσε ότι είχε βρει την ταυτότητα της γυναίκας.

– “Τι έκανες τη μέρα που παραδόθηκε η Ιαπωνία;” θυμάται ο George να τον ρωτάει ένας φίλος του στο τηλέφωνο.

– “Ήμουνα στη Νέα Υόρκη, ” του απαντάει εκείνος.

– “Το ξέρω. Αυτή τη στιγμή κοιτάζω μία φωτογραφία σου στο Life – να έχεις στην αγκαλιά σου μια νοσοκόμα και να τη φιλάς. Εσύ είσαι!

Νιώθοντας αδικημένος που τον είχαν “αφήσει απ’ έξω”, ο George μήνυσε το περιοδικό και ζήτησε από ειδικούς να ταυτοποιήσουν το αληθές της υπόθεσης. Πράγματι, ο καθηγητής φωτογραφίας του Yale πανεπιστημίου, Richard Benson, δέχτηκε να εξετάσει τη φωτογραφία, όπως και ο εγκληματολόγος Norman Sauer μερικά χρόνια αργότερα. Μετά από ειδικές αναλύσεις, κατέληξαν στο συμπέρασμα πως ο George έλεγε την αλήθεια και πως η υποτιθέμενη νοσοκόμα δεν ήταν άλλη από τη Greta. Μετά το περιβόητο φιλί στην Times Square, ο ναύτης και η “νοσοκόμα” δε ξανασυναντήθηκαν ποτέ, έως ότου επιβεβαιώθηκε η ταυτότητά τους μετά απο σαράντα χρόνια.. Το 2012 έδωσαν ραντεβού στο ίδιο σημείο, για να ξαναζωντανέψουν μία από τις ωραιότερες στιγμές στην Ιστορία της Φωτογραφίας.

Το αξιοσημείωτο είναι πως ούτε το φιλί, ούτε καν η φωτογραφία αργότερα κατάφεραν να “μπουν ανάμεσα” στον George και τη Rita, που ζουν (παντρεμένοι για 72 χρόνια!) στο Rhode Island της Αμερικής. H Greta Friedman πέθανε το Σεπτέμβριο του 2016 σε ηλικία 92 ετών.

“Το φιλί” (“Der Kuss”) του Gustav Klimt

Ο γνωστότερος πίνακας του Αυστριακού ζωγράφου Gustav Klimt απεικονίζει μια γυναίκα υποταγμένη στην αγκαλιά του συντρόφου της, τη στιγμή που εκείνος ετοιμάζεται να τη φιλήσει. Φιλοτεχνήθηκε την περίοδο 1907-1908, κατά τα διάρκεια της Χρυσής Περιόδου του Klimt και είναι χαρακτηριστικό παράδειγμα της τέχνης του συγκεκριμένου ζωγράφου να παντρεύει την εικονιστική με την αφηρημένη ζωγραφική. Είναι ελαιογραφία σε καμβά συνδυασμένη με φύλλα χρυσού, ενώ πολλοί ήταν αυτοί που υποστήριζαν ότι το εικονιζόμενο ζευγάρι δεν είναι άλλο από το ίδιο τον Klimt και την ερωμένη του – γνωστή σχεδιάστρια μόδας  – Emilie Floge. “Το φιλί” ακολούθησε μία σειρά έργων του Klimt, τα οποία θεωρήθηκαν “πορνογραφικά” για την εποχή τους, σε σημείο που να κολλήσουν στο δημιουργό τους την ετικέτα του “τρομερού παιδιού της ζωγραφικής”. Παρ’ όλα αυτά, ο συγκεκριμένος πίνακας βρήκε αμέσως αγοραστή και σήμερα εκτίθεται στο μουσείο Belvedere στη Βιέννη.

“Το φιλί” (“Le Baiser”) του Auguste Rodin

‘Ενα άλλο διάσημο και αμφιλεγόμενο φιλί δεν είναι από φιλμ, ούτε από λαδομπογιά, αλλά από μάρμαρο. Το σπουδαιότερο έργο του Ροντέν είναι ένα από τα διασημότερα γλυπτά στον κόσμο και ονομάζεται “Το φιλί”, γιατί απεικονίζει δύο εραστές, λίγο πριν τα χείλη τους συναντηθούν για πρώτη φορά. Σε αντίθεση με ό,τι θα φανταζόταν κανείς, το συγκεκριμένο γλυπτό δεν είναι εμπνευσμένο από το ερωτικό παρελθόν του Ροντέν, αλλά από την “Κόλαση” του Δάντη (το πρώτο απόσπασμα της “Θείας Κωμωδίας”,) όπου μία Ιταλίδα ευγενής του 13ου αιώνα ερωτεύεται τον νεότερο αδερφό του συζύγου της. Η Francesca και ο Ρaolo είναι το παράνομο ζευγάρι, που ανακαλύφθηκε και δολοφονήθηκε από τον απατημένο σύζυγο Gianciotto Malatesta, τη στιγμή που θα αντάλλαζαν το πρώτο τους φιλί. Το μεγαλειώδες έργο του Ροντέν του 1889 προκάλεσε μία θύελλα αντιδράσεων εκείνη την εποχή, εφόσον εξυμνεί τον παράνομο έρωτα, γι’ αυτό και κατά τη διάρκεια του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου καλύφθηκε με σανό, ώστε να μην προκαλεί τα ήθη των ντόπιων και των στρατιωτών με τα γυμνά σώματα του ερωτευμένου ζευγαριού. Κατά τη διάρκεια της ζωής του Ροντέν, έγιναν 4 νόμιμα αντίγραφα με λατινικούς αριθμούς, από τα οποία το πιο ξακουστό βρίσκεται από το 1953 στη συλλογή της Tate στο Λονδίνο.

Για ακόμα πιο αισθησιακά φιλιά, μη διστάσετε να επαναφέρετε το χαμένο όγκο ή απλά να τονίσετε το πιο ερωτικό σημείο του γυναικείου προσώπου, τα χείλη, με υαλουρονικό οξύ. (https://bit.ly/2OJfC9j). Εξακολουθεί να είναι το πιο περιζήτητο trend στην ιατρική αισθητική, γιατί –  όπως είχε πει και ο Rodin, απευθυνόμενος στους νέους καλλιτέχνες: “το σπουδαιότερο στη ζωή είναι να συγκινείσαι, να αγαπάς, να ελπίζεις, να πάλλεσαι, να ζεις!”